Merhaba sevgili okuyucular
Bir peygamber düşünün...
Kendisini görevlendiren Allah’a dönüp şöyle diyor:
"Ama bana inanmayacaklar"
Bu söz Hz. Musa’ya (Mûsâ Aleyhisselâm) ait. Allah onu Mısır’daki zulümden halkını kurtarması için görevlendirdiğinde o bir an duraksar. Halkın kendisine inanmayacağını, söylediklerinin boşa gideceğini düşünür.
Ve Cenab-ı Hak ona cevap verir.
Cevap kısa ama asırlar boyunca yankılanacak güçtedir:
Onlar inananlardır, inananların çocuklarıdır.
***
Bu cevap, hepimize
Bu sadece bir peygambere verilmiş cevap değil. Aynı zamanda hepimize bir hatırlatma. Çünkü bugün biz de bir şey yapmaya niyetlendiğimizde, bir sorumluluk üstlenmek istediğimizde ya da bir söz söylemek gerektiğinde benzer bir tereddütle karşılaşıyoruz.
'Kim inanır bana?'
Kim inanır bana bu çağda, sözümün kıymeti mi kaldı, kimse duymuyor ki...
Ama Allah diyor ki: Onlar inananlardır inananların çocuklarıdır.
Yani, kalplerin görünenden fazlasını taşıdığına işaret ediyor. İnsanların geçmişinde, mayasında, atalarından kalan bir iman tohumu var. Kimi zaman görünmez olur, üstü örtülür, ama o tohum oradadır. Yeter ki ona bir su, bir söz, bir dua dokunsun.
---
Bugünün Türkiye’si için bir ders
Bu sözün bize Türkiye’de yaşayanlar olarak söylediği çok şey var. Özellikle çocuklarımızı, gençlerimizi, yeni kuşakları konuşurken kullandığımız karamsar dilde:
*Bu nesil koptu
*İnanç kalmadı
*Değer bilmez oldular
Halbuki hakikat bunun tam tersi olabilir. Çünkü gençler bizim gibi imanla yoğrulmuş ailelerden geliyorlar. Onlar da inananların çocukları. Belki yolunu arıyorlar, belki sormaya, sorgulamaya alışmışlar. Ama unutmayalım: Sorgulayan herkes kaybetmiş değildir. Belki de içlerindeki iman yeniden filizlenmek için doğru sesi bekliyordur.
***
Musa gibi tereddüt etsek de...
Hz. Musa da tereddüt etti. O bile…
Ama Allah ona halkına güvenmesini söyledi. Çünkü Allah’ın bakışı, bizim baktığımız gibi değil. Biz sadece yüzeye, davranışlara, istatistiklere bakarız. O ise kalpleri, kökleri, niyetleri bilir.
İşte tam da bu yüzden, hepimizin yeniden hatırlaması gereken o söz:
Onlar inanandır, inananların çocuklarıdır...
***
Allah’ım,
İçimizdeki iyiliği görmeyi bize öğret.
Başkalarına umutla bakmayı nasip et.
İman edenleri tanımayı,
Onların çocuklarına güvenmeyi bize kolaylaştır.
Ve bizleri, nice kuşaklara umut taşıyanlardan eyle.
Âmin.
*Kalbinde iman tohumu taşıyan herkese selam olsun.*
Unutmayalım: *Her çağda Musa’lar olur, her çağda inananların çocukları da.*
Yeter ki gözümüz yolda, kulağımız hakikatte, gönlümüz Allah’a açık olsun.
Sevgili okuyucularım, takipçiler Bir sonraki yazıda görüşünceye dek Sağlıcakla kalın
