Merhaba sevgili okuyucular, takipçilerim
Haset, sandığımız gibi öfke değildir.
Haset, bağırmaz.
Haset kapıyı çarpmaz.
Haset bekler.
Bu hafta size peygamber Yusuf’u okumak istiyorum.
Bu hafta aynı zamanda ışık bayramı Hz. Yakub'un çocukları ışık bayramının mumlarını yakıyorlar.
Ve ikisi de bize şunu söylüyor:
Haset, seni düşmanından çok yorar.
Yusuf’u satanlar yabancılar değildi.
En çok canını acıtanlar,
Onla aynı sofraya oturanlardı.
Çünkü haset uzaktan tutmaz.
Haset yakın ister.
Kandiller bayramında düşman Tapınağı yıkmadı.
Sütunları devirmedi.
Altını çalmadı.
Sadece yağa dokundu.
Çünkü haset bilir:
Işığı söndüremezsen,
ışığın kaynağını tartışmalı hâle getir.
Bugün de aynısı yaşanıyor.
Kimse sana açıkça “yanlışsın” demiyor.
Sana şunu diyorlar:
- “Abartıyorsun”
- “Kendini fazla önemsiyorsun”
- “Bir dur bakalım”
Haset budur:
İlerlemeni yavaşlatma sanatı.
Yusuf zindanda unutuldu.
Ama Allah unutmadı.
Çünkü haset insanların takviminde çalışır,
kurtuluş Allah’ın vaktinde gelir.
Şamdan’ın mumu neden az yağla yakılır biliyor musun?
Çünkü mucize, bolluktan değil,
yeterince cesaretten doğar.
Hasetli insan senin kötülüğünü istemez.
Senden daha iyi olmak da istemez.
Sadece şunu ister:
“Ben nasılsam, sen de öyle kal.”
Bu yüzden seni yorar.
Seni açıklamaya zorlar.
Seni alçaltmaya çalışır.
Seni savunmaya iter.
Ve sen savundukça,
o rahatlar.
Yusuf kendini savunmadı.
Kandillerin mumu da konuşmaz.
Işık, ispat yapmaz.
Haset şu cümleyi asla kuramaz:
“Ben de çalışayım.”
O cümle ağır gelir.
Onun yerine seni eleştirir,
küçültür,
etiketler.
Ama bil ki:
Haset senin düşüşüne değil,
direncine sinirlenir.
Bu hafta Şamdanın mumuna bakarken şunu hatırla:
- Işığın varsa, hedef olursun
- Yolun varsa, engel çıkar
- Sessiz ilerlersen, rahatsız edersin
Ama mum şunu öğretir:
Rüzgâr güçlüdür,
ama fitil doğruysa alev kalır.
Haset geçer.
Işık kalır.
Ve bazen Allah seni hemen kurtarmaz.
Önce seni olgunlaştırır.
Çünkü saray,
zindanı yaşamamış adama emanet edilmez.
Sevgili Takipçilerim ve okuyucular
Haftaya görüşünceye kadar sağlıcakla kalın.
