Bugün 23 Nisan... Çocuklara adanmış özel bir gün olsa da oynamak yerine çalışmak zorunda kalan milyonlarca çocuk işçi bugünü koronavirüs riskine rağmen sokaklarda karşılıyor. Kimi zaman onları bir atölyede çırak, kimi zaman bir tarım işçisi, kimi zaman atık toplayıcısı olarak karşımıza çıkıyorlar. Peki koronavirüs salgını nedeniyle 'Evde kal' çağrılarının yapıldığı bu süreçte çocuk işçiler ne yapıyor? Evrensel Gazetesi 23 Nisan Çocuk Bayramı dolayısıyla çalışmak zorunda kalan çocuk işçilerle konuştu. 'YEDİ, SEKİZ YAŞINDA ÇALIŞMAYA BAŞLADIM' Daha önce tekstil atölyesinde çalıştığını söyleyen Leyla, salgın nedeniyle işten çıkarılmış. Leyla, “Tekstiller kapandığı için şu an mendil satıyorum. Suriyeliyiz abla. 8 yıldır buradayız. Geldiğimden beri çalışıyorum. Yani 7-8 yaşında çalışmaya başladım. Şimdi 16 yaşındayım” diyor. İLGİLİ - 23 Nisan'ın öteki yüzü: Çocukların yüzde 32’si yoksul ‘TUVALETTE BANYO YAPIYORUZ’ Mendil satmaya öğlen çıktıklarını anlatan Leyla, “Ailem 6 kişi. Dükkânda kalıyoruz, evimiz yok. Ben, babam, kardeşim üç kişi çalışıyoruz. Babam ayakkabı boyuyor, tesbih satıyor. Öbür kardeşimde benimle birlikte tekstilde çalışıyordu şu an o da mendil satıyor. Çok zor geçiniyoruz. Sadece bir kardeşim okula gidiyor. 10 yaşında. Dükkânın kirası 550 TL. Günlük 20-30 TL kazanıyorum. Tuvalette banyo yapıyoruz. Dükkâna soba kurduk. Zor abla ne anlatayım ki” dedi. 'HAVA ÇOK SOĞUK, ÜŞÜYORUM!' 4 yıl önce Afganistan’dan Türkiye’ye gelen atık toplayıcısı Salim ise burada bir depoda kalıyor. Salim, 25 kişi bir depoda kaldıklarını söyleyerek, “Bu iş zor ama mecburum. Anne ve baba Afganistan'da. Burada bir depoda kalıyorum. Haftalık 300-350 TL kazanıyorum. Afganistan'da da okumadım. Sabah 7'de çıkıyorum akşam 9-10'a kadar sokaklarda çalışıyorum. Hava çok soğuk, üşüyorum ama yapacak başka bir işim yok” diye konuştu. Ne maske ne eldiven takmayan Salim’e korkup korkmadığı sorulduğunda ise, “Korsak ne yazar Allah var. Allah korur” diyor.