Sözcü yazarı İsmail Saymaz, Boğaziçililerin rektörlükten alınan Prof. Dr. Melih Bulu’nun doktora ve yüksek lisans tezlerindeki intihalleri inceleyerek hazırladıkları raporu kaleme aldı.

45 SAYFALIK RAPOR
İntihal raporunun 45 sayfalık olduğuna dikkat çeken Saymaz, “Bulu’nun doktorasında 32 kaynaktan yapılan 70 ayrı alıntıda intihal bulgusu var. 70 alıntıdan 28’i kaynakçada belirtildi. 59 alıntıda fikir sahibi kişiye ve esere atıfta bulunulurken, tırnak işareti kullanılmadı. Bu şekilde 59 adet yanıltıcı referans var. Kelimesi kelimesine yapılan dört alıntı ise başkasına ait olduğu belirtilmeden ve kaynakçada anılmadan kullanıldı. Alıntılar tezin 40 sayfasına dağılıyor ve yüzde 30’unu oluşturuyor. Sayfa 11-16, sayfa 19-31, sayfa 36-43 arasında neredeyse Bulu’ya ait bir cümle yok. Tezlerin giriş, literatür tarama, metedoloji bölümlerinin büyük kısımları farklı kaynaklardan kopyalanarak oluşturulduğu halde kaynak gösterilmedi” bilgilerini paylaştı.

Saymaz’ın yazısının ilgili bölümüne şöyle devam etti:

"ANCAK 70 KERE UNUTMUŞ"
“Raporda Bulu’nun American Psychology Association (APA) kurallarına göre tezlerini yazdığı ifade ediliyor. Bu kurallara göre alıntı yapılan metin 40 sözcükten az ise tırnağın içinde alınması gerekiyor. Alıntılanan yazarın adı, yayın yılı ve yayındaki sayfa numarası belirtiliyor ve bunlara kaynakçada yer veriliyor. Alıntı 40 sözcüğün üzerindeyse ya paragraf girintisi yapılıyor ya yazı karakteri değiştiriliyor ya da metin renklendiriliyor.

Bulu’nun kurallara uymadığı, usule uygun referans vermediği, başkasına ait cümleleri kendisininmiş gibi gösterdiği savunularak, şöyle deniliyor: ‘Bu durumun sıklığı da bir anlam ifade eder. Birkaç tane unutmuş olsaydı hata kabul edilebilirdi. Ancak 70 kere unutmuş. Bu özensizliğin ya da unutkanlığın ötesinde sistematiktir. Alıntı yoğunluğunun dikkati çekmemesi için kasıtlı olduğu gözükmektedir.’

"ALINTI OLDUĞU BELİRTİLMEKSİZİN..."
Bulu’nun yüksek lisans tezinde de intihalden söz ediliyor. Şöyle devam ediliyor: ‘İlk 30 sayfada yedi yayından bloklar halinde ve yoğun alıntılar var. Yalnız yayınlara atıfta bulunarak, alıntı olduğu belirtilmeksizin, kendi ifadesi gibi kullandı. Bazı paragraflarda yazarlara atıf bulunmuyor.’